Πᾶσαι λοιπὸν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραάμ ἕως Δαβίδ εἶναι γενεαί δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαβὶδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες.

Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος αὐτὸς θέλει σᾶς δώσει σημεῖον· ἰδού, ἡ παρθένος θέλει συλλάβει καὶ γεννήσει υἱόν, καὶ θέλει καλεσθῆ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ.

Καὶ σύ, Βηθλεέμ Ἐφραθά, ἡ μικρά ὥστε νὰ ἦσαι μεταξύ τῶν χιλιάδων τοῦ Ἰούδα, ἐκ σοῦ θέλει ἐξέλθει εἰς ἐμὲ ἀνήρ διὰ νὰ ἦναι ἡγούμενος ἐν τῷ Ἰσραήλ· τοῦ ὁποίου αἱ ἔξοδοι εἶναι ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἀπὸ ἡμερῶν αἰῶνος.

Διότι παιδίον ἐγεννήθη εἰς ἡμᾶς, υἱὸς ἐδόθη εἰς ἡμᾶς καὶ ἡ ἐξουσία θέλει εἶσθαι ἐπὶ τὸν ὦμον αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ θέλει καλεσθῆ Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός, Πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, Ἄρχων εἰρήνης.

Πνεῦμα Κυρίου τοῦ θεοῦ εἶναι ἐπ' ἐμέ διότι ὁ Κύριος μὲ έχρισε διά νὰ εὐαγγελίζωμαι εἰς τοὺς πτωχούς μὲ ἀπέστειλε διὰ νὰ ἰατρεύσω τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, νὰ κηρύξω έλευθερίαν εἰς τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ἄνοιξιν δεσμωτηρίου εἰς τοὺς δεσμίους...

Ἰδου, ἔρχονται ἡμέραι, λέγει Κύριος. καὶ θέλω κάμει πρὸς τὸν οἶκον Ίσραήλ καὶ πρὸς τὸν οἶκον Ἰούδα διαθήκην νέαν οὐχὶ κατὰ τὴν διαθήκην. τὴν ὁποίαν έκαμον διὰ νὰ ἐξαγάγω αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν, καθ' ἥν ἡμέραν ἐπίασα αὐτοὺς ἀπὸ τῆς χειρός διότι αὐτοὶ παρέβησαν τὴν διαθήκην μου και ἐγὼ ἀπεστράφην αὐτούς. λέγει Κύριος ἀλλ' αὕτη θέλει εἶσθαι ή διαθήκη. τὴν ὁποίαν θέλω κάμει πρὸς τὸν οἶκον Ἰσραήλ· μετὰ τὰς ἡμέρας έκείνας, λέγει Κύριος, θέλω θέσει τὸν νόμον μου εἰς τὰ ἐνδόμυχα αὐτῶν καὶ θέλω γράψει αὐτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· καὶ θέλω εἶσθαι θεὸς αὐτῶν καὶ αὐτοὶ θέλουσιν εἶσθαι λαός μου.

Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· ἀλάλαζε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ ἰδού, ὁ βασιλεὺς σου έρχεται πρὸς σέ αὐτὸς εἶναι δίκαιος καὶ σώζων Πραύς καί καθήμενος ἐπὶ ὄνου καὶ ἐπὶ πώλου υἱοῦ ὑποζυγίου.

Ἄκουσον, λαέ μου, τὸν νόμον μου κλίνατε τὰ ὦτά σας εἰς τὰ λόγια τοῦ στόματός μου. Θέλω ἀνοίξει ἐν παραβολῇ τὸ στόμα μου θέλω προφέρει πράγματα η ἀξιομνημόνευτα, τὰ ἀπ' ἀρχῆς

Καὶ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, μετά τοῦ ὁποίου έζων είρηνικώς. ἐπὶ τὸν ὁποῖον ἤλπισα, ὅστις έτρωγε τὸν ἄρτον μου, ἐσήκωσεν ἐπ' ἐμὲ πτέρναν.
========================
Καὶ εἶπα πρὸς αὐτούς, Ἐὰν σᾶς φαίνηται καλόν, δότε μοι τὸν μισθόν μου εἰ δὲ μή, ἀρνήθητε αὐτόν. Καὶ ἔστησαν τὸν μισθόν μου τριάκοντα ἀργύρια. Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ, Ῥίψον αὐτὰ εἰς τὸν κεραμέα. τὴν ἔντιμον τιμήν, μὲ τὴν ὁποίαν ἐτιμήθην ὑπ' αὐτῶν. Καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια καὶ έρριψα αὐτά ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν κεραμέα.

Τὸν νῶτόν μου έδωκα εἰς τοὺς μαστιγοῦντας καὶ τὰς σιαγόνας μου εἰς τοὺς μαδίζοντας δὲν έκρυψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ ὑβρισμῶν καὶ ἐμπτυσμάτων.

Θεέ μου, Θεέ μου, διά τί μὲ έγκατέλιπες.... Μὲ ἐμυκτήρισαν...λέγοντες, Ἤλπισεν ἐπὶ τὸν Κύριον· ἄς ἐλευθερώση αὐτόν... διότι οὐδεὶς ὁ βοηθῶν... Ἡ δύναμίς μου ἐξηράνθη ὡς ὅστρακον. καὶ ἡ γλῶσσά μου ἐκολλήθη εἰς τὸν λάρυγγά μου καὶ σὺ μὲ κατεβίβασας εἰς τὸ χῶμα τοῦ θανάτου... Διεμερίσθησαν τὰ ἱμάτιά μου εἰς ἑαυτούς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμὸν μου έβαλον κλῆρον

Ἰδού, ὁ Κύριος διεκήρυξεν ἕως τῶν ἄκρων τῆς γῆς, Είπατε πρὸς τὴν θυγατέρα τῆς Σιών. Ἰδού, ὁ Σωτήρ σου έρχεται ἰδού, ὁ μισθὸς αὐτοῦ εἶναι μετ᾿ αὐτοῦ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτοῦ.