Ένα θέμα με το οποίο δεν έχουν ασχοληθεί οι μελετητές και οι σχολιαστές της Βίβλου και η παράλειψή του οδηγεί στην εξαγωγή λάθος συμπερασμάτων και κατά συνέπεια σε αντί Βιβλικές θέσεις είναι η γραμματική αποτύπωση του όρου «ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ», στις περιπτώσεις που ο όρος αυτός αναγράφεται με μικρά (πεζά) γράμματα. Η επισήμανση αυτή είναι θεμελιώδης, γιατί η λανθασμένη γραμματική αναγραφή του όρου, οδηγεί σε λάθος δογματικές τοποθετήσεις, οι οποίες ξεφεύγουν από την υγιαίνουσα διδασκαλία της θεόπνευστης Αγίας Γραφής.

       Όπου χρησιμοποιείται ο όρος «ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ» με μικρά (πεζά) γράμματα, το αρχικό γράμμα ΑΛΦΑ της λέξης «ΑΓΙΟΝ» θα πρέπει να χρησιμοποιείται πάντοτε με μικρό «α» και όχι με κεφαλαίο «Α» (δηλαδή «άγιον Πνεύμα»). Αυτό γίνεται για να αποδοθεί η ακριβής θεολογική έννοια του όρου «άγιος».

----------------------------------------------------------------------

       Είναι γνωστό ότι τα κείμενα της Βίβλου στα αρχαία χειρόγραφα ήταν γραμμένα μόνο με ΚΕΦΑΛΑΙΑ γράμματα και οι λέξεις μεταξύ τους ήσαν ΚΟΛΗΜΜΕΝΕΣ, χωρίς αποστάσεις, δηλαδή χωρίς κενό μεταξύ τους. Για παράδειγμα, το Ιωάννης Α:1 γράφεται, ως εξής:

       Από τον 9^ο μ.Χ. αιώνα και μετά, τα κείμενα γράφονταν και με μικρά (πεζά) γράμματα, όπου επίσης μεταξύ των λέξεων ΔΕΝ υπήρχαν διαστήματα και ΔΕΝ υπήρχαν καθόλου κεφαλαία γράμματα. Πάλι για παράδειγμα χρησιμοποιώ το Ιωάννης Α:1, όπου γράφει:

"...εναρχηηνολογοςκαιολογοςηνπροςτονθεον..."

       Εμείς σήμερα, για να γίνεται διάκριση, όταν αναφερόμαστε στο «Πνεύμα» του ΘΕΟΥ, συνήθως το «Π» το αναγράφουμε με κεφαλαίο για να ξεχωρίζει από τις περιπτώσεις που αναφερόμαστε στο «πνεύμα» του ΑΝΘΡΩΠΟΥ (με μικρό «π»).

---------------------------------------------------------------------

       Ο ΘΕΟΣ τον οποίο λατρεύουμε στην Βίβλο αναφέρεται ότι είναι «Πνεύμα» (βλ. Γένεσις Α/1:2, Ιωήλ Β/2:28, Ψαλμός ΛΘ/39:7-8, Ησαΐας ΞΑ/61:1, ΜΗ/48:16, Ιωάννης Δ/4:23-24, κλπ) και ότι είναι «άγιος» (βλ. Λευιτικό. ΙΑ/11:44-45, Ησαΐας ΝΖ/57:15, Ιωάννης ΙΖ/17:11, Αποκάλυψη Δ/4:8, κλπ). Αφού ο Θεός είναι «Πνεύμα» και αφού είναι «άγιος», τότε το Πνεύμα του Θεού, του ενός και μόνου Θεού που υπάρχει, τι είναι; Είναι «άγιον Πνεύμα».

         Είναι ο «άγιος Θεός», είναι ο «άγιος Κύριος», είναι ο «άγιος του Ισραήλ» και το Πνεύμα Του άγιου Θεού είναι απλά «άγιο». Στην Ελληνική γλώσσα «άγιος» σημαίνει «ξεχωριστός». Ο Θεός είναι άγιος, το Πνεύμα Του είναι άγιο, ο λαός του Θεού (η εκκλησία), είναι άγιος λαός.

       Στο κείμενο της Καινής Διαθήκης της μετάφρασης του αρχιμανδρίτη Ν.Βάμβα, ο όρος «Άγιον Πνεύμα» αναγράφεται πάντοτε με κεφαλαίο «Α» και αυτό είναι γραμματικά λάθος, γιατί στην Ελληνική γραμματική όταν θέτουμε μία λέξη με το αρχικό γράμμα κεφαλαίο, αυτό υποδηλοί μία ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ οντότητα, μια ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ προσωπικότητα και αυτό είναι κάτι που επισημαίνεται σε όλα τα Λεξικά της αρχαίας και νέας Ελληνικής γλώσσας.

       Όταν λοιπόν αναφερόμαστε στο Πνεύμα του ίδιου του Θεού (του Πατέρα), αναφερόμαστε στον ίδιο το Θεό, ο οποίος είναι Πνεύμα και το Πνεύμα Του είναι «άγιον Πνεύμα και όχι «Άγιον Πνεύμα», όχι κάτι το ξεχωριστό από τον ίδιο τον Πατέρα.

(1)    ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ όροι και εκφράσεις που δεν αναφέρονται στην Βίβλο (όπως Θεομήτωρ, Παναγία, Αειπάρθενος, Αγία Τριάδα, Ομοούσιος ή Ομοιοούσιος, και πολλές άλλες ονομασίες - ορολογίες),

(2)    ή ΑΛΛΑΞΑΝ τη γραμματική διατύπωση (όπως Άγιον Πνεύμα, αντί άγιον Πνεύμα, κλπ),

(3)    ή ΕΚΑΝΑΝ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ στο αρχικό κείμενο (όπως στην Α’ Ιωάννου Ε/5:7-8),

(4)    ή ΜΕΤΕΦΡΑΣΑΝ λάθος συγκεκριμένες λέξεις, που αλλοίωσαν το αρχικό νόημα (βλ. Ιωάννης Α/1:14, ΙΖ/17:5, Εφεσίους ς’/6:17, Α’ Πέτρου Α/1:19-10, Αποκάλυψη Α/1:10, κλπ), αυτό.......

       Σε άλλη μελέτη, ως συνέχεια της παρούσας, θα αναφερθώ για το θέμα αυτό σε μαρτυρίες των "Λεξικών της Ελληνικής γλώσσας" και κυρίως του καθηγητή Μπαμπινιώτη, ο οποίος έχει ασχοληθεί ειδικά με το θέμα που εξετάζουμε. 

​