ΙΗΣΟΥΣ: "ΤΟ ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ"

1.     Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο «ΙΗΣΟΥΣ της Καινής Διαθήκης» είναι η φανέρωση του «ΓΙΑΧΒΕ της Παλαιάς Διαθήκης». Ο ένας και μόνος αληθινός Θεός που υπάρχει στις έσχατες ημέρες «εφανερώθη εν σαρκί» (βλ. Α’ Τιμόθεου Γ:16 /Εβραίους Α:1). Ο ίδιος ο Ιησούς το διακήρυξε λέγοντας «Όποιος είδε ΕΜΕΝΑ, είδε τον ΠΑΤΕΡΑ, εγώ και Πατήρ ΕΝ (=ένα) είμαστε» (Ιωάννης ΙΔ:6). Η λέξη «ΙΗΣΟΥΣ» είναι σύνθετη, αποτελείται από τις λέξεις «ΑΥΣΗΣ» ή «ΟΣΗΑ» (=σωτήρας) και «ΓΙΑ» (σύντμηση του ΓΙΑΧΒΕ) και σημαίνει «Ο ΓΙΑΧΒΕ είναι ΣΩΤΗΡΑΣ». Αυτό το θαυμαστό γεγονός θα το δούμε με λεπτομέρειες, αναλύοντας το όνομα του Πατέρα και του Υιού.

      Στην Έξοδο Γ:13-14 αναφέρει: «Και είπεν ο Μωϋσής προς τον Θεόν, Ιδού (όταν) εγώ υπάγω προς τους υιούς Ισραήλ και είπω προς αυτούς, “ο Θεός των πατέρων σας με απέστειλεν προς εσάς”, και εκείνοι μ’ ερωτήσωσι “TI (EINAI)TOONOMAAYTOY; Τι θέλω ειπεί προς αυτούς;” Και είπεν ο Θεός προς τον Μωϋσήν, “Εγώ είμαι ο ΩΝ” (=ΕΧΓΙΕ), και είπεν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ, “ο ΩΝ (=ΓΙΑΧΒΕ) με απέστειλε προς εσάς….” Εδώ το όνομα του Πατέρα αναφέρεται ως «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΩΝ», επειδή είναι δύσκολη η έννοιά του στην Ελληνική γλώσσα, θα το αναλύσουμε στην Εβραϊκή.    

    Ο Θεός είπε στο Μωϋσή «ΕΧΓΙΕ ΑΣΕΡ ΑΧΓΙΕ» που κατά γράμμα σημαίνει «Εγώ είμαι αυτός που ΕΙΜΑΙ». Το «ΕΧΓΙΕ» είναι το 1^ο πρόσωπο του ρήματος «ΧΑΓΟΥΑ» και σημαίνει «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ». Όταν αργότερα ο Μωϋσής πήγε στους Ισραηλίτες, στην Αίγυπτο, τους είπε ότι τον απέστειλε ο «ΓΙΑΧΒΕ». Χρησιμοποίησε το ίδιο ρήμα (ΧΑΓΟΥΑ) στο 3^ο ενικό πρόσωπο, αντί για το 1^ο που είναι ΕΧΓΙΕ. Τους είπε ότι τον απέστειλε «Αυτός που ΕΙΝΑΙ» και αυτό είναι το κύριο όνομα με το οποίο ο Θεός αποκαλύπτεται στην Παλαιά Διαθήκη, που στην Καινή Διαθήκη μεταφράζεται ως ο «ΩΝ».

      Ως γωστόν το όνομα του Θεού στην Εβραϊκή είναι τετραγράμματο (ΓΧΒΧ), χωρίς φωνήεντα και υποδηλεί ότι υπάρχει συνέχεια, ότι ακολουθεί κάποια ιδιότητα του Θεού. «ΓΙΑΧΒΕ» σημαίνει «ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ…..» και το ερώτημα είναι «Τι ΕΙΝΑΙ» ο Γιάχβε;

       Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές περιπτώσεις ιδιοτήτων του Θεού:

• Αυτός  είναι  ΘΕΡΑΠΕΙΑ         (=Γιάχβε ΡΑΦΑ)
• Αυτός  είναι  ΣΗΜΑΙΑ (μας)    (=Γιάχβε ΝΙΣΙ)
• Αυτός  είναι  ΣΩΤΗΡΑΣ           (=Γιάχβε ΟΣΗΑ)
• Αυτός  είναι  ΕΚΕΙ                  (=Γιάχβε ΣΑΜΑ),  κλπ..

 2.     Από τα αναφερόμενα ονόματα του Θεού, το κατ’ εξοχήν όνομα με το οποίο φανερώνεται είναι «Γιάχβε ΟΣΗΑ», δηλαδή «Αυτός είναι ΣΩΤΗΡΑΣ» και το όνομά του ο Πατέρας το έδωσε στον Υιό. Η Ελληνική μετάφραση του ΓΙΑΧΒΕ ΟΣΗΑ είναι ΙΗΣΟΥΣ, που στην Εβραϊκή γλώσσα προφέρεται «ΓΕΣΟΥΑ» (δηλ. ΓΙΑ+ΟΣΗΑ). Άρα ο άνθρωπος Χριστός ΙΗΣΟΥΣτης Καινής Διαθήκης είναι η φανέρωση του ΓΙΑΧΒΕ ΟΣΗΑ της Παλαιάς Διαθήκης.

           Κατά συνέπεια, έχουμε:

• «ΓΙΑΧΒΕ ΟΣΗΑ» στην Παλαιά Διαθήκη  (= ΙΗΣΟΥΣ Ελληνικά)
• «ΙΗΣΟΥΣ» στην Καινή Διαθήκη (= ΓΙΑΧΒΕ ΟΣΗΑ Εβραϊκά)
• «ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ» (= ΙΗΣΟΥΣ = ΓΙΑΧΒΕ ΟΣΗΑ).

     Ο Θεός Πατέρας, «ός εφανερώθη εν σαρκί» (Α’ Τιμόθεου Γ:16αρχ. κείμενο), ο οποίος δηλαδή φανερώθηκε («εν σαρκί») στον άνθρωπο Χριστό Ιησού, που μίλησε «εν Υιώ» (Εβραίους Α:1), το όνομά Του το έδωσε στον Υιό Του, ο οποίος είναι «ο χαρακτήρ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ του Πατέρα» (Εβραίους Α:3) και μας λέγει η Γραφή για τον Υιό ότι «τοσούτον ανώτερος των αγγέλων γενόμενος, όσον ΕΞΟΧΟΤΕΡΟΝ υπέρ αυτούς ΟΝΟΜΑ εκληρονόμησε» (Εβραίους Α:4). Το ίδιο είπε και ο Ιησούς όταν προσευχόταν για τους μαθητές Του: «Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΣΟΥ,ώ δέδωκάς μοι….» (Ιωάννης ΙΖ:11-αρχ.κείμενο), δηλαδή «Πατέρα άγιε, φύλαξέ τους ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ, το οποίο (όνομα) μου έδωσες…» .

      Ο ΥΙΟΣ της Καινής Διαθήκης είναι η φανέρωση του ΠΑΤΕΡΑ της Παλαιάς Διαθήκης: «Ο Θεός (ο Πατέρας) ήτο εν Χριστώ, διαλλάσσων τον κόσμον προς εμαυτόν…» (Β’ Κορινθίους Ε:18), γι’ αυτό το όνομα και του Πατέρα και του Υιού είναι «ΙΗΣΟΥΣ» (=ΓΙΑΧΒΕ ΟΣΗΑ). Όταν ήρθε ο Ιησούς Χριστός άρχισε να φανερώνεται ως ο «ΕΧΓΙΕ», δηλ. ως ο «ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ» και να διακηρύττει ανοιχτά το θαυμαστό όνομά Του (βλέπε: Μάρκος ΙΓ:6 /Λουκάς ΚΑ:6 /Ιωάννης Η:24, 28, 58).

 3.     Ο Λόγος του Θεού λέγει «Πας όστις επικαλεσθή ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ θέλει σωθείι» (βλ. Ρωμαίους Ι΄:13 /Πράξεις Β:21, Θ:24) και «Ποιο είναι το όνομα του Κυρίου, που πρέπει να επικαλεστούμε;» Είναι ΙΗΣΟΥΣ:

      Στο όνομα του ΙΗΣΟΥ λαμβάνουμε ΣΩΤΗΡΙΑ: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου σωτηρία, διότι ΟΥΤΕ ΟΝΟΜΑ άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθούμε»(Πράξεις Δ:12 /βλέπε: Ις΄:31, ΚΒ:16). Είναι το μόνο όνομα που μπορεί να επικαλεσθεί ο κάθε άνθρωπος για να σωθεί.

      Στο όνομα του ΙΗΣΟΥ λαμβάνουμε ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Ο Πέτρος και ο Ιωάννης, είπαν σε έναν εκ γενετής χωλό: «Αργύριον και χρυσίον δεν έχω, αλλ’ ό,τι έχω, τούτο σοι δίδω, ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥ, σηκώθητι και περιπάτει»(Πράξεις Γ:6). Όταν βρισκόταν στην πόλη Λύδδα είπε σ’ έναν παραλυτικό «Αινέα, σε ιατρεύει Ιησούς ο Χριστός, σηκώθητι…» (Πράξεις Θ:34).

     Στο όνομα του ΙΗΣΟΥ εκβάλλουμε ΔΑΙΜΟΝΙΑ: Ο Ιησούς πριν αναληφτεί είπε: «ΣΗΜΕΙΑ εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΟΥ θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια,  θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας .…επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι»(Μάρκος Ις΄:17-18). Ο Παύλος όταν βρισκόταν στους Φιλίππους, είπε σε κάποια δούλη που είχε πνεύμα πύθωνος (δαιμόνιο μαντείας): «Προστάζω σε ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, να εξέλθης απ’ αυτής» (Πράξεις Ις΄:18).

      Στο όνομα του ΙΗΣΟΥ βαπτιζόμαστε με ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟ: Ο Ιησούς είπε: «ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΟΥ ….θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας»(Μάρκος Ις΄:17-18). Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε: «Ο δε οπίσω μου ερχόμενος ….αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι αγίω και πυρί»(Ματθαίος Γ:11). Επίσης «…Ούτος (ο Ιησούς) είναι ο βαπτίζων εν Πνεύματι αγίω» (Ιωάννης Α:3).

      Στο όνομα του ΙΗΣΟΥ βαπτιζόμαστε στο ΝΕΡΟ: Την ημέρα της Πεντηκοστής ο Πέτρος είπε: «Μετανοήσατε, και ας βαπτισθήέκαστος υμών ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ, εις άφεσιν αμαρτιών…»(Πράξεις Β:38). Αυτό εφάρμοζε η πρώτη εκκλησία (βλ. Πράξεις Η:16, Ι΄:48, ΙΘ:5, ΚΒ:16 /Γαλάτας Γ:27 /Ρωμαίους ς΄:3 /Α’ Κορινθ.Α:13) γι’ αυτό το όνομα «του Πατέρα και του Υιού και του αγίου Πνεύματος» είναι «ΙΗΣΟΥΣ» (Ματ-θαίος ΚΗ:19). Το μόνο όνομα που δόθηκε από τον ουρανό είναι «ΙΗΣΟΥΣ», η σωτηρία είναι δια του Ιησού και απεικονίζεται με το βάπτισμα στο νερό στο όνομα του Ιησού, που πέθανε για μας 

      Στο όνομα του ΙΗΣΟΥ ενεργούμε τα ΠΑΝΤΑ: «Και παν ό,τι αν πράττητε εν λόγω ή εν έργω, ΠΑΝΤΑ εν τω ονόματι του Κυρίου ΙΗΣΟΥ (πράττετε)….» (Κολοσσαείς Γ:17). Ότι και να κάνουμε: τρώμε, εργαζόμαστε, ψάλλουμε, προσευχόμαστε, κλπ. ΟΛΑ γίνονται στο όνομα του Ιησού. Είναι εντολή του Λόγου του Θεού και εάν δεν την τηρούμε, σημαίνει ότι δεν έχουμε γνωρίσει προσωπικά τον Κύριό μας: «Όστις λέγει εγνώρισα Αυτόν, και τα εντολάς Αυτού ΔΕΝ ΦΥΛΛΑΤΕΙ, ψεύτης είναι και εν τούτω αλήθεια δεν υπάρχει» (Α΄ Ιωάννου Β:4).

       Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Όσα αν αιτήσητε παρά του Πατρός μου εν τω ονόματί μου θέλει σας δώσει» (Ιωάννης Ις΄:23). Το «όνομα» φανερώνει κάποια «ιδιότητα» και ο Ιησούς ήρθε με την ιδιότητα του μεσίτη και του σωτήρα. Όταν θέλουμε κάτι από τον Πατέρα, σε ποιον θα το ζητήσουμε; Από τον Ιησού, γιατί σ’ Αυτόν δόθηκε «ΠΑΣΑ ΕΞΟΥΣΙΑ εν ουρανώ και επί γης» (Ματθαίος ΚΗ:19). ‘Αλλωστε αυτό, το διευκρίνισε και ο Ιησούς λέγοντας: «Ό,τι αν ζητήσετε εν τω ονόματί μου, ΘΕΛΩ ΚΑΜΕΙ ΤΟΥΤΟ(εδώ λέγει «Εγώ θα το κάνω», και για ποιο λόγο θα το κάνει;) διά να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ. Εάν ζητήσητε τι εν τω ονόματί Μου, ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΚΑΜΕΙ αυτό» (Ιωάννης ΙΔ:13-14). Μέσα από τον Ιησού δοξάζεται ο Πατέρας ο μένων εν Αυτώ.

        Αυτό είναι το θαυμαστό όνομα του Θεού μας, είναι το ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ, είναι το όνομα που τρέμουν ο Διάβολος και οι πονηρές δυνάμεις του και το πολεμούν με φοβερή μανία, είναι το όνομα που δίνει εξουσία και δύναμη στον πιστό, είναι το όνομα που μας παρέχει ασφάλεια από κάθε καταιγίδα, είναι όνομα νίκης, θριάμβου και αλαλαγμού, και μια ημέρα θα κλίνει «εις το όνομα του ΙΗΣΟΥ παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων, και ΠΑΣΑ ΓΛΩΣΣΑ θα ομολογήση ότι ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ (είναι) Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός» (Φιλιππησίους Β:9-10).

  -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

COPYRIGHT 2011-2012- ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλέφωνο  κινητό: 694 – 49 21 318

E-MAIL: filadelfos02@hotmil.cοm

FACEBOOK: AlkiviadisTzelepis (Filadelfos)

 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για περισσότερες λεπτομέρειες διάβασε το βιβλίο των εκδόσεών μας με τίτλο «ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ – Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ» 

Η ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

1.   Η δόξα του Θεού φανερώνεται μέσα από τις ιδιότητές Του, οι οποίες είναι οι πολύχρωμες αχτίνες απ’ όπου λάμπει η άγια φύση Του. Η γνώση των ιδιοτήτων Του από τον πιστό, αποτελεί μια μικρή γεύση του ουρανού. Ο Θεός αποκάλυψε τον εαυτό Του με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, αλλά η μεγαλύτερη αποκάλυψή Του έγινε στο πρόσωπο του εκλεκτού Του, του κεχρισμέ-νου Του Ιησού Χριστού «όστις είναι (η ορατή) ΕΙΚΩΝ του Θεού του αοράτου» (Κολοσσαείς Α:15). Στον Ιησού βλέπουμε τις υπέροχες εκλάμψεις της μεγαλοπρέπειας και της δόξας του Πατέρα. Η σοφία, η αγάπη, η δικαιοσύνη και η αγιότητα του Θεού ακτινοβολούν μέσα από τον Υιό: «Όστις είδεν Εμέ, ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ…» (Ιωάννης ΙΔ:9).

      Οι βασικές ιδιότητες του Θεού, όπως αυτές μας αποκαλύπτονται μέσα στον άγιο Λόγο Του είναι: Παντοδύναμος, δημιουργός, ποιητής, αιώνιος, αόρατος, πανταχού παρών, αναλλοίωτος, αμετάβλητος, ανεξιχνίαστος, πνεύμα, ένας στη φύση Του, οικτίρμων και  ελεήμων, αγαθός, αγάπη, κλπ.. Παρακάτω θα ασχοληθούμε μόνο με μία από τις ιδιότητές Του, το ότι είναι «ένας».

2.     Η Αγία Γραφή επανειλημμένα διακηρύττει ότι ο Θεός είναι «ΕΝΑΣ». Αυτό δίδασκαν ο Ιησούς, οι απόστολοι και γενικά η εκκλησία των πρώτων αιώνων. Ακόμα και τα δαιμόνια πιστεύουν σ’ αυτό και φρίττουν: «Συ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ, καλώς ποιείς, και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίττουσι» (Ιάκωβος Β:19).

      Ο απ. Παύλος στις επιστολές του, τόνιζε συχνά την αλήθεια αυτή, καθόσον ήταν επιτακτική ανάγκη να ξεχωρίσει η χριστιανική πίστη από την πολυθεϊα των γύρω ειδωλολατρικών λαών:

• «Επειδή ΕΙΣ (είναι) ο Θεός, όστις θέλει δικαιώσει» (Ρωμαίους Γ:30).
• «ΕΙΣ Θεός και Πατήρ πάντων, ο ών επί πάντων…» (Εφεσίους Δ:6).
• «Ο δε μεσίτης δεν είναι ενός, ο Θεός όμως είναι ΕΙΣ» (Γαλάτας Γ:20)
• «Διότι (είναι) ΕΙΣ ο Θεός, ΕΙΣ και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς» (Α΄ Τιμόθεου Β:5).
• «Εξεύρομεν ότι το είδωλον (είναι) ουδέν εν τω κόσμω, και ότι ΔΕΝ (υπάρχει) ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΘΕΟΣ, ειμή ΕΙΣ Θεός, διότι αν και ήναι λεγόμενοι θεοί….» (Α’  Κορινθίους Η:4-6).
• «Αλλ’ εις ημάς (είναι) ΕΙΣ Θεός, ο Πατήρ» (Α’  Κορινθίους Η:16).

       Στο Δευτερονόμιο ς΄/6:4 γράφει: «Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι ΕΙΣ Κύριος». Το Εβραϊκό κείμενο λέγει «Άκουε Ισραήλ, ΓΙΑΧΒΕ ΕΛΟΧΙΜ, ΓΙΑΧΒΕ ΕΧΑΔ», που κατά γράμμα σημαίνει «….Κύριος Θεός, Κύριος ΕΙΣ» Την ίδια διακήρυξη έκανε και ο Ιησούς, όταν Τον ρώτησαν, ποια είναι «πρώτη» όλων των εντολών: «Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτόν, ότι ΠΡΩΤΗ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ (είναι), Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι ΕΙΣ Κύριος»(Μάρκος ΙΒ:29). Στα Εβραϊκά η λέξη «εχάδ» έχει την έννοια της απόλυτης ακεραίας μονάδας και αυτό ήταν που διαφοροποιούσε τον μόνο αληθινό Θεό από τους πολλούς ψεύτικους θεούς που ο άνθρωπος δημιούργησε και λάτρευε.

           Ο ίδιος ο Πατέρας αναφέρει για τον εαυτό Του:

•  «Προ Εμού (άλλος) Θεός  ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ, ουδέ ΘΕΛΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙ μετ’ Εμέ. Εγώ, Εγώ (είμαι) Κύριος, εκτός ΕμούΣΩΤΗΡ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ» (Ησαϊας ΜΓ:10-11).
•  «Ούτω λέγει ο Κύριος, ο βασιλεύς του Ισραήλ….Εγώ (είμαι) ο ΠΡΩΤΟΣ και ο ΕΣΧΑΤΟΣ και εκτός Εμού ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ» (Ησαϊας ΜΔ:6 /βλ. Αποκάλυψη Α:8,17, ΚΒ:13).).
•  «Εγώ είμαι ο Κύριος και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ, δεν υπάρχει εκτός Εμού Θεός» (Ησαϊας ΜΕ:5).
•  «Εις Εμέ ΒΛΕΨΑΤΕ, και σώθητε, πάντα τα πέρατα της γης, διότι Εγώ (είμαι) ο Θεός, και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ…» (Ησαϊας ΜΕ:22).
•  «Εγώ (είμαι) ο Κύριος, τούτο (είναι) το όνομά Μου, και ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΜΟΥ ΕΙΣ ΑΛΛΟΝ….» (Ησαϊας ΜΒ:8).

         Έχουμε έναν Θεό, τον Πατέρα, ο οποίος είναι ο σωτήρας, ο λυτρωτής και ο Κύριός μας. Αποκάλυψε τον εαυτό Του στον άνθρωπο πολλάκις και πολυτρόπως, αλλά «εν ταις εσχάταις ημέραις εφανερώθη ΕΝ ΥΙΩ» (Εβραίους Α:1) φανερώθηκε στο πρόσωπο του μονογενή Υιού Του, του ΙΗΣΟΥ και σήμερα κατοικεί μέσα μας διά του αγίου ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Του. Ο Παύλος γράφει «Ο Θεός εφανερώθη εν (=μέσα)  σαρκί» (Α’ Τιμόθεου Γ:16), μέσα στον άνθρωπο Χριστό Ιησού κατοίκησε, χωρίς μέτρο, όλο το πλήρωμα του Πνεύματός Του: «Διότι εν Αυτώ (τον Ιησού) κατοικεί ΠΑΝ το πλήρωμα της θεότητας (του Πατέρα) σωματικώς» (βλ. Κολοσσαείς Α:19, Β:9). Αυτό το γεγονός συνέβηκε στη βάπτιση του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό, όπου το άγιο Πνεύμα του Θεού ήρθε και κατοίκησε εντός Του (Ματθαίος Γ:16-17 /Ιωάννης Α:32-34).

       Ο Θεός του Ισραήλ, ο Γιάχβε, φανερώθηκε «εν Υιώ» για να μπορέσουμε να Τον γνωρίσουμε, να Τον ψηλαφίσουμε και για να δούμε τη δόξα Του. Ο Ιησούς είπε «Όστις είδεν ΕΜΕ, είδε τον ΠΑΤΕΡΑ, Εγώ και ο Πατήρ “εν” είμεθα» (Ιωάννης ΙΔ:9) και όταν είπε τα λόγια αυτά οι Ιουδαίοι θέλησαν να Τον λιθοβολήσουν, γιατί ταύτιζε τον εαυτόν Του (ως άνθρωπος) με τον Πατέρα (βλ. Ιωάννης Ι΄:29-33) . Ο Ιησούς Χριστός είναι η ορατή εικόνα  του Θεού του αοράτου (βλ. Κολοσσαείς Α:15), είναι ο τύπος από το αντίτυπο, είναι «το ΑΠΑΥΓΑ-ΣΜΑ(=η ακτινοβολία) της δόξης και ο ΧΑΡΑΚΤΗΡ της υποστάσεως Αυτού (του Πατέρα)…» (Εβραίους Α:3). Εδώ λέγει «της (όχι “των”) υποστάσεως», γιατί ο Θεός είναι «Ένας» και η  θεία υπόστασή Του κατοίκησε με πληρότητα, χωρίς μέτρο, στον Υιό.  Θαυμαστή αποκάλυψη.

 3.    Τον ένα και μόνο Θεό που υπάρχει θα βλέπουμε στον ουρανού, δια μέσου του Υιού Του. Στην Αποκάλυψη ΚΒ:3-4 γράφει: «Και ουδέν ανάθεμα θέλει είσθαι πλέον, και ο θρόνος του ΘΕΟΥ και του ΑΡΝΙΟΥ (υπάρχει ΕΝΑΣ θρόνος για ΔΥΟ πρόσωπα) θέλει είσθαι εν αυτή, και οι δούλοι ΑΥΤΟΥ (ενώ αναφέρεται σε δύο πρόσωπα, στο Θεό και στο Αρνίο, γραμματικώς έπρεπε να πει «αυτών» και όχι «αυτού») θέλουσι λατρεύσει ΑΥΤΟΝ, και θέλουσιν ιδεί το ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΑΥΤΟΥ και το ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ θέλει είσθαι επί των μετώπων αυτών…». Εδώ, ενώ αναφέρεται στο πρόσωπο του Πατέρα και στο πρόσωπο του Υιού (Αρνίου) δεν λέγει «πρόσωπα» και αυτό σημαίνει ότι στον ουρανό θα βλέπουμε «έναν» και αυτό είναι ευνόητο, γιατί ο Θεός Πατέρας, που είναι Πνεύμα (βλ. Ιωάννης Δ:24 /Ιωήλ Β:28 /κλπ.) κατοικεί και διαμένει μέσα στο αναστημένο και ένδοξο πλέον σώμα του Υιού Του και έτσι θα βλέπουμε ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΥΙΟ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, όπως συνέβαινε και εδώ στη Γη: «Δεν πιστεύεις ότι Εγώ Είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν Εμοί;» (βλ. Ιωάννης ΙΔ:10,20, Ι΄:38, ΙΖ:21,23).

       Στην Αποκάλυψη ΚΑ:22-23 γράφει: «Και ναόν δεν είδον εν αυτή (την ουράνια πόλη), διότι ναός αυτής είναι Κύριος ο Θεός ο ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ και το ΑΡΝΙΟΝ. Και η πόλις δεν έχει χρείαν του ηλίου, ουδέ της σελήνης, δια να φέγγωσιν εν αυτή, διότι Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εφώτισεν αυτήν, και Ο ΛΥΧΝΟΣ ΑΥΤΗΣ (είναι) το ΑΡΝΙΟΝ». Ο λύχνος είναι το σκεύος το ανθρώπινο (ανθρώπινη φύση του Ιησού) και δια μέσου του Λύχνου Χριστού βλέπουμε στην αιωνιότητα να φανερώνεται και να φωτίζεται Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ επάνω μας.

     Ο Ιησούς είναι η εικόνα του Πατέρα, που σημαίνει ότι βλέπουμε τον Πατέρα στο πρόσωπο του Υιού Του. Έχουμε ταύτιση των δύο φύσεων, δηλαδή της θείας φύσης του Πατέρα και της ανθρώπινης φύσης του Ιησού Χριστού. Αυτό είναι το «μυστήριον της ευσεβείας» για το οποίο αναφέρεται ο Παύλος, λέγοντας ότι «ο Θεός (ο ΕΝΑΣ που υπάρχει, ο Πατέρας) εφανερώθη εν σαρκί….». Πως ακριβώς έγινε αυτό, δεν γνωρίζουμε. Μια μικρή όμως γεύση αυτού του μυστηρίου έχουμε, όταν ο πιστός λάβει στη ζωή του την εμπειρία της Πεντηκοστής, το βάπτισμα του αγίου Πνεύματος (βλ. Πράξεις Β:1-4), όπου ο Ιησούς, ως «Πνεύμα ζωοποιούν», κατοικεί μέσα σ’ αυτόν: «Προς εσάς πρώτον ο Θεός, ΑΝΑΣΤΗΣΑΣ τον Υιόν αυτού Ιησούν, ΑΠΕΣΤΕΙΛΕΝ Αυτόν διά να σας ευλογή, όταν επιστρέφητε έκαστος από των πονηριών υμών» (Πράξεις Γ:26 /βλ. Β’ Κορινθ. ΙΓ:5 /Ιωάννης ΙΔ:17-18 /Α’  Κορινθίους ΙΕ:45 /κλπ.). Το σώμα μας γίνεται ναός του αγίου Πνεύματός Του, γίνεται το κατοικητήριο του Θεού και πρέπει να προσευχόμαστε να πληρωθούμε με όλο το πλήρωμα του Πνεύματός Του, γιατί είναι εντολή του Λόγου Του «πληρούσθε διά του Πνεύματος…» (Εφεσίους Ε:18 /βλ. Α’ Κορινθίους  Γ:16-17, ς΄:19-20).

         «Και ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ’όλην την γην, εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΣ(=εχάδ) και το ΟΝΟΜΑ Αυτού ΕΝ(=εχάδ)» (Ζαχαρίας ΙΔ:9). Μέσα στο αναστημένο Αρνίο, ο Πατέρας Θεός θα έχει στήσει τη σκηνή Του (Αποκάλυψη ΚΑ:3, Ζ:15, κλπ.).

 ----------------------------------------------------------------

COPYRIGHT 2011-2012  - ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλέφωνο κινητό: 694 – 49 21 318

E-MAIL: filadelfos02@hotmil.cοm

FACEBOOK: AlkiviadisTzelepis (Filadelfos)

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για περισσότερες λεπτομέρειες διάβασε το βιβλίο των εκδόσεών μας με τίτλο «ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ – Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ»

Το όλο θέμα, με τον ίδιο τίτλο, υπάρχει και σε σειρά μαθημάτων, που κυκλοφορούν σε καλαίσθητη κασετίνα των 8CD ή σε 1CDmp3   

Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

        Ο ένας και μόνος Θεός που υπάρχει, οΠΑΤΕΡΑΣ, φανερώθηκε στον άνθρωπο πολλάκις και πολυτρόπως, αλλά «εν ταις εσχάταις ημέραις εφανερώθη ΕΝ ΥΙΩ», φανερώθηκε στο πρόσωπο του μονογενή Υιού Του, του ΙΗΣΟΥ και σήμερα κατοικεί μέσα μας δια του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Του. Φανερώθηκε «εν Υιώ», δηλαδή «μέσα από τον Υιό». Ο Ιησούς είχε την τέλεια ανθρώπινη φύση (ως άνθρωπος είχε σώμα, ψυχή και πνεύμα και ως άνθρωπος έπαθε), γι’ αυτό και αποκαλείται “ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ”. Παράλληλα είχε και τη θεία φύση του Πατέρα, γι’ αυτό και αποκαλείται “ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ”.  Έχουμε ταύτιση της θείας φύσης του Πατέρα με την ανθρώπινη φύση του Υιού.

(Α)    ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ  ΦΥΣΗ

       Ονομάζεται «άνθρωπος Χριστός Ιησούς» και «έσχατος αδάμ» (βλ. Α’ Τιμόθεου Β:5 /Α’ Κορινθ.ΙΕ:45) και είναι ο μόνος μεσίτης μας προς τον Θεό Πατέρα. Σαν άνθρωπος πειράστηκε, έπαθε, έκλαψε, υπέφερε, πόνεσε, σταυρώθηκε, πέθανε και τάφηκε. Είναι ο Υιός του Θεού (πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο «ο Θεός Υιός», που είναι λάθος), τον οποίο γέννησε ο Πατέρας δια μέσου της παρθένου Μαρίας. Σαν άνθρωπος φαίνεται στην Αποκάλυψη σαν «το Αρνίον το εσφαγμένον» και σαν «τη ρίζα και το γένος του Δαβίδ» (βλ. Αποκ. Ε:5,12 και ΚΒ:16). Σαν άνθρωπος είναι κατώτερος από τον Πατέρα και υποτάσσεται σ’ Αυτόν: «Και αυτός ο Υιός θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις Αυτόν τα πάντα, διά να ήναι ο Θεός ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΠΑΣΙ» (Α΄Κορινθίους ΙΕ:28 /βλ.επίσης Γ:23 και ΙΑ:3).

(Β)    ΘΕΙΑ ΦΥΣΗ

          Ο Ιησούς Χριστός ως προ τη θεότητά Του είναι:

01.  «Ο ΘΕΟΣ (ο ΕΝΑΣ και ΜΟΝΟΣ  που υπάρχει)  εν Χριστώ» (Β’ Κορινθ. Ε:19).

02.  «Ο ΘΕΟΣ (που)  φανερώθηκε εν ΣΑΡΚΙ» (Α’ Τιμόθεου Γ:16). Δηλαδή είναι «Ο ΓΙΑΧΒΕ που φανερώθηκε μέσα στη ΣΑΡΚΑ του Υιού Του, του Ιησού Χριστού».

03.     «Ο ΘΕΟΣ (ο “ΗΛ”)  μεθ’ ημών: ο ΕΜΜΑΝΟΥ-ΗΛ» (Ματθαίος Α:23).  «ΗΛ» ή «ΕΛ» είναι ο ενικός αριθμός του «ΕΛΟΧΙΜ». Άρα ο Ιησούς είναι η φανέρωση του «Ελοχίμ». Κατά γράμμα «ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ» σημαίνει «ο ΗΛ μεθ’ ημών». 

04.     «Ο ΘΕΟΣ ΙΣΧΥΡΟΣ» - Εβραϊκά είναι «ΕΛ ΓΚΙΜΠΟΡ»(Ησαϊας Θ:6).

05.     «ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΑΤΗΡ» (Ησαϊας Θ:6).

Ο Ιησούς αποκαλείται «αιώνιος Πατέρας», αλλά ΠΑΤΕΡΑΣ είναι μόνον ένας, ο ΘΕΟΣ. Άρα ο Ιησούς είναι η φανέρωση του Πατέρα Θεού (ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στο κείμενο της μετάφρασης του Αρχ. Νεόφυτου Βάμβα αναφέρεται λάθος «ΠΑΤΗΡ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ»)

06.     «Ο ΕΛΟΧΙΜ» (βλ. Ψαλμός ΜΕ:6-7 /Εβραίους Α:8-9 /Ησαϊας ΛΕ:4, Μ:3 /Ματ-θαίος Α:23, Γ:3 /κλπ.).

07.     «Ο ΓΙΑΧΒΕ» (βλ. Λουκάς ΚΑ:8 /Εφεσίους Δ:5-6 /Ιωάννης Η:24, 28, 58, ΙΓ:19 Ψαλμός ΡΙ΄:1 /κλπ.).

08.     «Το  Α  και  το  Ω,  η ΑΡΧΗ  και  το ΤΕΛΟΣ» (Αποκάλυψη Α:8).

09.     «…ο ΩΝ, και ο ΗΝ, και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ, ο ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ»  (Αποκάλυψη Α:8). Εδώ ο Ιησούς φανερώνεται ως ο «Παντοκράτωρ». Δεν υπάρχουν ΠΟΛΛΟΙ «Παντοκράτορες», αλλά μόνον «ΕΝΑΣ», ο Πατέρας, ο οποίος φανερώθηκε «εν Υιώ».

10.     «…ο ΩΝ επί πάντων ΘΕΟΣ ευλογητός»  (βλ. Ρωμαίους Θ:5 /Εφεσίους Δ:5-6 /κλπ.) .

11.     «Ο Αληθινός ΘΕΟΣ και η Ζωή η Αιώνιος»  (Α’ Ιωάννου Ε:20).

 12.     «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ και Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ» (Ιωάννης Κ:28).

 13.     «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΕΟΣ και ΣΩΤΗΡΑΣ ΗΜΩΝ»(Τίτος Β:13).

 14.     «Ο ΚΥΡΙΟΣ»(βλ. Πράξεις Β:36, Ι΄:36 / Ματθαίος ΚΗ:18 /Ιωάννης Γ:35, ΙΖ:2, κλπ). Ο «Κύριος» του ουρανού και της γης φανερώθηκε «εν Χριστώ».

 15.     «Ο ΕΓΩ ΕΙΜΙ», Εβραϊκά «ΕΧΓΙΕ»(βλ. Έξοδος Γ:13-14 /Ιωάννης Η:24).

           Θαυμαστή αποκάλυψη. Ο ένας και μόνος αληθινός Θεός που υπάρχει, ο ΓΙΑΧΒΕ, φανερώθηκε στη σάρκα, στο πρόσωπο του μονογενή Υιού Του για να Τον γνωρίσουμε, να Τον ψηλαφίσουμε και να δούμε τη δόξα Του. Ο Ιησούς Χριστός είναι η ορατή εικόνα  του Θεού του αοράτου (βλ. Κολοσσαείς Α:15), είναι ο τύπος από το αντίτυπο, είναι «το ΑΠΑΥΓΑΣΜΑ(=η ακτινοβολία) της δόξης και ο ΧΑΡΑΚΤΗΡ της υποστάσεως Αυτού (του Πατέρα)…» (Εβραίους Α:3). Εδώ λέγει «της (όχι “των”) υποστάσεως», γιατί ο Θεός είναι «Ένας» και η  θεία υπόστασή Του κατοίκησε χωρίς μέτρο στον Υιό. 

         Η Αγία Γραφή διακηρύττει μόνο ΕΝΑ Θεό, τον Πατέρα και αυτή τη διακήρυξη έκανε ο Ιησούς, όταν Τον ρώτησαν, ποια είναι «πρώτη» όλων των εντολών: «Απεκρίθη ο Ιησούς ότι πρώτη εστίν “Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών, ΕΙΣ έστιν”…»(Μάρκος ΙΒ:29 - αρχ. κείμενο /βλ. Δευτερον. ς΄:4).Ο ίδιος ο Θεός λέγει: «Προ Εμού (άλλος) Θεός  ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ, ουδέ ΘΕΛΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙ μετ’ Εμέ. Εγώ, Εγώ (είμαι) Κύριος, εκτός ΕμούΣΩΤΗΡ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ» (Ησαϊας ΜΓ:10-11/κλπ).

          Η θεότητα που κατοικούσε στον Υιό ήταν του Πατέρα. Έχουμε τον «ΑΝΘΡΩΠΟ Χριστό Ιησού» και το «ΘΕΟ Πατέρα», όπου η ανθρώπινη φύση του Υιού ταυτίζεται με τη θεία φύση του Θεού Πατέρα: «Διότι εν Αυτώ (τον Ιησού) κατοικεί ΠΑΝ το πλήρωμα της θεότητας σωματικώς» (Κολοσσαείς Α:19) και εξηγεί στο κεφ.Α:9 ότι η θεότητα είναι του Πατέρα. Ο ίδιος ο Ιησούς μας διαβεβαιώνει ότι Αυτός που μένει και κατοικεί μέσα Του είναι ο ίδιος ο Πατέρας:

•  «Διά να γνωρίσητε και πιστεύσητε, ότι ο Πατήρ (είναι) ΕΝ ΕΜΟΙ, και Εγώ ΕΝ ΑΥΤΩ» (Ιωάννης Ι΄:38).
•  «Όστις είδεν ΕΜΕ, είδε τον ΠΑΤΕΡΑ …Δεν πιστεύεις ότι Εγώ Είμαι εν τω Πατρί  και ο Πατήρ είναι εν Εμοί;» (Ιωάννης ΙΔ:9-10).
•  «….Αλλ’ ο Πατήρ ο μένων εν Εμοί,αυτός εκτελεί τα έργα» (Ιωάννης ΙΔ:10).

         Υπάρχει πληθώρα εδαφίων μέσα στην Αγία Γραφή που παρουσιάζουν ταυτόχρονα την ανθρώπινη φύση του Υιού και τη θεία φύση του Πατέρα. Θα αναφέρουμε μερικά ενδεικτικά:

 1.      ΡΩΜΑΙΟΥΣ Θ:5 «…Των οποίων (είναι) οι πατέρες, και εκ των οποίων (εγεννήθη) ο Χριστόςτο κατά σάρκα, ο ωνεπί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας».«Το κατά σάρκα» και «ο Χριστός» αναφέρονται στην ανθρώπινη φύση του Ιησού. ΧΡΙΣΤΟΣ δεν είναι το όνομα του Υιού, αλλά δείχνει την αποστολή Του, είναι ο κεχρισμένος του Πατέρα (βλ. Λουκάς Δ:18). Ο «ων επί πάντων Θεός ευλογητός» αναφέρεται στη θεία φύση του Ιησού.

 2.      Β΄ ΚΟΡΙΝΘIOYΣ Ε:19  «…Δηλονότι ο ΘΕΟΣ ήτο ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ, διαλλάσσων τον κόσμον προς εαυτόν».  Χριστός σημαίνει «κεχρισμένος» και αφορά την ανθρώπινη φύση του Ιησού, γιατί ο άνθρωπος χρίεται και όχι ο Θεός. «Ο Θεός εν Χριστώ» αναφέρεται στη θεία φύση του Ιησού, γιατί μέσα Του κατοικούσε ο Πατέρας.

 3.      ΙΩΑΝΝΗΣ Κ:28 «Και απεκρίθη ο Θωμάς, και είπε προς αυτόν, ο ΚΥΡΙΟΣ μου, και ο ΘΕΟΣ μου…»«Ο Κύριος μου» είναι η ανθρώπινη φύση του Ιησού και «ο Θεός μου» είναι η θεία φύση Του. Ο Θωμάς σαν Εβραίος δεν είχε καμιά σχέση με την ειδωλολατρεία των γύρω λαών, λάτρευε τον ένα και μόνο αληθινό Θεό των πατέρων του. Στο πρόσωπο του αναστημένου Ιησού αναγνώρισε τη φανέρωση του Γιάχβε.

 4.      ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ Α:15 «…Όστις(ο Ιησούς) είναι ΕΙΚΩΝ του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως».Η ΟΡΑΤΗ ΕΙΚΟΝΑ αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Ιησού, γιατί ο Θεός είναι αόρατος και Αυτόν «ουδείς είδε πώποτε», αλλ΄ «ο ων εις τον κόλπον του Πατρός Εκείνος ΕΦΑΝΕΡΩΣΕΝ Αυτόν» (βλ. Ιωάννης Α:18 /Β’ Κορινθ.Ε:19/κλπ). Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΘΕΟΣ «εφανερώθη εν Χριστώ».

 5.      ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Α:17-18 «…Μη φοβού, Εγώ είμαι ο ΠΡΩΤΟΣ και ο ΕΣΧΑΤΟΣ, ο ΖΩΝ και έγεινα ΝΕΚΡΟΣ…» Η φράση «και έγεινα νεκρός»αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Ιησού. «Ο πρώτος και ο έσχατος» αναφέρεται στη θεία φύση Του, που είναι του Πατέρα, γιατί Αυτός είναι «ο πρώτος και ο έσχατος» (βλ. Ησαϊας ΜΑ:4, ΜΔ:6, ΜΗ:12).

           Αυτός είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός τον οποίο υψώνουμε, λατρεύουμε και δοξάζουμε, Αυτός είναι ο μόνος ΜΕΣΙΤΗΣ μας προς το Θεό Πατέρα, Αυτός είναι που διακήρυξε «Σε Μένα δόθηκε ΠΑΣΑ ΕΞΟΥΣΙΑ στον ουρανό και επί γης» (Ματθαίος ΚΗ:18).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

COPYRIGHT 2011-2012- ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

Τηλέφωνο κινητό: 694 – 49 21 318

E-MAIL:filadelfos02@hotmil.cοm

FACEBOOK: AlkiviadisTzelepis (Filadelfos)

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για περισσότερες λεπτομέρειες διάβασε το βιβλίο των εκδόσεών μας με τίτλο «ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ – Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ» 

Ο ΙΗΣΟΥΣ είναι Ο ΛΟΓΟΣ

 «Εν αρχή ήν ο Λόγος, και ο Λόγος ήν ΠΡΟΣ τον Θεόν…»

(Ιωάννης Α:1/αρχαίο κείμενο) 

  (Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε αρχικά στο Facebook στις 15.02.2012. Το άρθρο αυτό περιέχεται ως «Κεφάλαιο ΕΒΔΟΜΟ» στο βιβλίο με τίτλο «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ»)

 1.      Για να έχουμε τη σωστή ερμηνεία ενός οποιουδήποτε εδαφίου μέσα από το Λόγο του Θεού, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μερικούς βασικούς ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΥΣ κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους η ίδια η Γραφή ερμηνεύει τον εαυτό της, με τα σύμβολα και τους χαρακτήρες που η ίδια μας δίνει. Υπάρχει η «κατά ΓΡΑΜΜΑ» ερμηνεία και η «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ» ερμηνεία. Η κατά γράμμα ερμηνεία είναι μεν χρήσιμη, γιατί μας βοηθά να κατανοήσουμε την πνευματική ερμηνεία, αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε σε αυτή, γιατί η βασική αρχή της Βίβλου είναι ότι «τον μεν ΓΡΑΜΜΑ θανατώνει, το δε ΠΝΕΥΜΑ ζωοποιεί». Θα πρέπει λοιπόν να εκζητήσουμε την ερμηνεία «οπτόν εν πυρί», την ερμηνεία δηλαδή που μας δίνει το Πνεύμα του Θεού και μας το επιβεβαιώνει ότι πράγματι έτσι είναι.

      Το τι σημαίνει ερμηνεία «οπτόν εν πυρί» έχω αναφερθεί με λεπτομέρειες στο άρθρο μου «ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ και ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ», το οποίο άρθρο έχει αναρτηθεί στο facebook στην επιλογή «Σημειώσεις» (22.06.2011). Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται λόγος να αναφέρω τα ίδια και στο παρόν άρθρο, αλλά θα προχωρήσω στην εξήγηση του εδαφίου Ιωάννης Α:1, που έχει τεθεί ως ερώτημα, με την προϋπόθεση ότι ο αναγνώστης θα ανατρέξει να διαβάσει και το προαναφερόμενο άρθρο. Το ερώτημα που έχει τεθεί από την Anna Stambuli, μέλος της ομάδας «Georgios Pappas Ministry” είναι το εξής: «Στην αρχή του ευαγγελίου ο Ιωάννης λέει ότι ''εν αρχή ήτο ο Λόγος και  ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ και Θεός ήτο ο Λόγος''. Αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω είναι: Γιατί στο συγκεκριμένο εδάφιο δίνεται το όνομα Λόγος στον Χριστό; Γιατί τον ονομάζει Λόγο».

 2.      Στην κατά γράμμα ερμηνεία «ΛΟΓΟΣ» σημαίνει «ΕΚΦΡΑΣΗ» και ο έναρθρος λόγος του κάθε ανθρώπου είναι η έκφραση της καρδιάς του, η εξωτερίκευση δηλαδή του εσωτερικού του κόσμου. Άρα ο ΛΟΓΟΣ που βγαίνει μέσα από τον κάθε άνθρωπο είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού του και η ομιλία (η χροιά, ο τόνος της, κλπ), αποτελεί ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του κάθε ανθρώπου. Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΕΙ ο «λόγος» του ανθρώπου από τον «ίδιο» τον άνθρωπο. Ότι γίνεται στο φυσικό τομέα, το ίδιο γίνεται και στον πνευματικό τομέα. Ο Θεός έχει δημιουργήσει τον κόσμο (υλικό, φυτικό και ζωϊκό βασίλειο) με τέτοια λεπτομέρεια και σοφία, ώστε να διδασκόμαστε από τη δημιουργία Του. Ο λόγος είναι ΜΕΣΑ στον άνθρωπο και όχι ΠΑΡΑ (πλησίον) που αναφέρεται στο εδάφιο Ιωάννης Α:1. Μήπως εδώ υπάρχει αντίθεση; Μήπως εννοεί κάτι άλλο ο Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του και ο ΛΟΓΟΣ (ο Ιησούς) και δεν βγάνει ΜΕΣΑ από τον Πατέρα Θεό, αφού μας λέγει «και ο Λόγος ήτο ΠΑΡΑ τω Θεώ;»

     Το παραπάνω εδάφιο, όπως είναι διατυπωμένο είναι λάθος μεταφρασμένο από τον Αρχιμανδρίτη Νεόφυτο Βάμβα. Το αρχαίο κείμενο αναφέρει «Εν αρχή ήν (=ήτο) ο Λόγος και ο Λόγος ήν ΠΡΟΣ τον Θεόν και Θεός ήν ο Λόγος». Άρα ο ΛΟΓΟΣ δεν ήταν «ΠΑΡΑ τω Θεώ» αλλά ήταν «ΠΡΟΣ τον Θεόν». Υπάρχει μεγάλη και σαφής διαφορά στην Ελληνική γραμματική μεταξύ των λέξεων «παρά» και «προς». Η μετάφραση του «παρά» είναι «πλησίον, δίπλα». Το «προς» δείχνει κατεύθυνση, και συνήθως έχει την έννοια του «μέσα». Να δώσω ένα απλό κατανοητό παράδειγμα: Όταν θέλουμε να μπούμε μέσα στην πόλη λέμε «πηγαίνω ΠΡΟΣ την πόλη», ή «πηγαίνω ΜΕΣΑ στην πόλη, Όταν όμως θέλουμε να μην μπούμε μέσα στην πόλη, λέμε «Πηγαίνω ΕΞΩ από την πόλη», ή «πηγαίνω ΠΛΗΣΙΟΝ (κοντά) της πόλης», δηλαδή δεν μπαίνω ΜΕΣΑ στην πόλη.  Υπάρχουν και περιπτώσεις στο αρχαίο κείμενο που το «παρά» όταν συντάσσεται με γενική («παρά του…») έχει και τη μεταφορική έννοια του «από», όπως για παράδειγμα στο Ιωάννης ΙΕ/15:26, όπου αναφέρεται «…το Πνεύμα της Αληθείας το οποίον εκπορεύεται ΠΑΡΑ του Πατρός», δηλαδή βγαίνει έξω ΑΠΟ (όχι ΔΙΠΛΑ)  από τον Πατέρα. Για το θέμα αυτό θα αναφερθούμε και στη συνέχεια.

     Ο Ιησούς, ως Λόγος του Πατέρα δεν ήταν «ΠΑΡΑ τω Θεώ», δηλαδή ΠΛΗΣΙΟΝ, ΔΙΠΛΑ, ΚΟΝΤΑ στον Πατέρα, αλλά όπως ο θεόπνευστος Λόγος του Θεού, η Βίβλος, μας λέγει  ήταν «ΠΡΟΣ τον Θεόν», δηλαδή ΜΕΣΑ στον Πατέρα. Άρα ο ΙΗΣΟΥΣ είναι ΕΚΦΡΑΣΗ του Πατέρα προς τον άνθρωπο, είναι ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα προς τον άνθρωπο και ο Λόγος του Πατέρα έλαβε «σάρκα». Αυτό μας το λέγει πάλι ο Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του «..και ο ΛΟΓΟΣ σαρξ εγένετο και ΕΣΚΗΝΩΣΕΝ εν ημιν….» (βλέπε Α:14, αρχαίο κείμενο). Ο Λόγος του Πατέρα Θεού, που είναι η έκφραση του Πατέρα έγινε σαρξ και «…ΕΣΚΗΝΩΣΕΝ εν ημίν», δηλαδή έστησε τη σκηνή Του μέσα μας. Η μετάφραση του Ν.Βάμβα πάλι εδώ είναι λάθος, αναγράφει  «..Και ο Λόγος έγεινε σαρξ και ΚΑΤΩΚΗΣΕ μεταξύ ημών…». Δεν αναφέρει «ΕΣΚΗΝΩΣΕ μέσα μας», («εν ημίν»), όπως λέγει το αρχαίο κείμενο, αλλά «ΚΑΤΟΙΚΗΣΕ ανάμεσά μας» («μεταξύ ημών»). Ο Ιησούς Χριστός πράγματι όταν γεννήθηκε από τη Μαρία κατοίκησε και περπάτησε ανάμεσα στους ομοεθνείς Του, αλλά εδώ η Βίβλος αναφέρει ότι ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα που έγινε ΣΑΡΞ κατοικεί ΜΕΣΑ ΜΑΣ και όχι ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ.

 3.     Δύο σημαντικά ερωτήματα γεννιούνται και είναι απαραίτητα να απαντηθούν για να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουμε δώσει λάθος ερμηνεία, αφού η Βίβλος ερμηνεύεται από τον εαυτό της. Σε αυτά να προσθέσω και ένα τρίτο ερώτημα, το οποίο πιστεύω ότι εάν απαντηθούν σωστά τα δύο πρώτα, η ερμηνεία του είναι αυτονόητη πλέον:

(1)     Αφού ο Ιησούς ήταν ΜΕΣΑ στο Θεό (προς τον Θεό) και όχι «παρά», θα πρέπει και ο Ίδιος αναφερόμενος στην προϋπαρξή Του αυτό να το αναφέρει με σαφήνεια, υπάρχουν τέτοιες αναφορές μέσα στο Λόγο Του Θεού;

(2)     Πως ο Ιησούς, ως ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα, κατοικεί ΜΕΣΑ ΜΑΣ;

(3)     Αφού ο Ιησούς είναι «ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα» και αφού «ο Λόγος βγήκε ΜΕΣΑ από τον Πατέρα», τότε ο Πατέρας είναι «α_Λογος», είναι δηλαδή «ΧΩΡΙΣ Λόγο», είναι χωρίς έκφραση;

                                       Απάντηση στο ΠΡΩΤΟ ερώτημα:

          Ο Ιησούς μιλώντας για τη θεία προέλευσή Του αναφέρει ότι «ΕΞΗΛΘΕ από τον Θεόν». Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη γραμματική ερμηνεία εδώ για το ρήμα «ΕΞ-ΕΡΧΟΜΑΙ», που σημαίνει «έρχομαι ΕΞΩ» ή πιο απλά «βγαίνω ΕΞΩ».

  «…Διότι Εγώ ΕΚ του Θεού ΕΞΗΛΘΟΝ και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' Εκείνος με απέστειλε» (κεφ.Η/8:42).

 «…Εξεύρων ο Ιησούς ότι πάντα έδωκεν εις αυτόν ο Πατήρ εις τας χείρας, και ότι ΑΠΟ του Θεού ΕΞΗΛΘΕ και ΠΡΟΣ τον Θεόν υπάγει…» (κεφ.ΙΓ/13:3).

           Στο Ιωάννης Ις΄/16:27-30 υπάρχει η συνομιλία του Ιησού με τους μαθητές Του: «(27) διότι αυτός ο Πατήρ σας αγαπά, επειδή σεις ηγαπήσατε Εμέ και επιστεύσατε ότι Εγώ παρά του Θεού εξήλθον. (28) Εξήλθον παρά του Πατρός και ήλθον εις τον κόσμον· πάλιν αφίνω τον κόσμον και υπάγω ΠΡΟΣ τον Πατέρα. (29) Λέγουσι προς Αυτόν οι μαθηταί αυτού· Ιδού, τώρα παρρησία λαλείς και, ουδεμίαν παροιμίαν λέγεις. (30) Τώρα γνωρίζομεν ότι εξεύρεις πάντα και δεν έχεις χρείαν να Σε ερωτά τις. Εκ τούτου πιστεύομεν ότι ΑΠΟ Θεού ΕΞΗΛΘΕΣ…». Εδώ το «παρά» συντάσσεται με γενική όταν μιλά ο Ιησούς («παρά του Θεού ΕΞΗΛΘΟΝ»)  και στη συνέχεια όταν μιλούν οι μαθητές αντικαθίσταται το «παρά» με το «από» («πιστεύομεν ότι ΑΠΟ Θεού ΕΞΗΛΘΕΣ»). Στην προκειμένη περίπτωση ο Ν.Βάμβας το μετέφρασε σωστά, καθόσον χρησιμοποίησε τις ίδιες λέξεις για να αποδώσει επακριβώς το νόημα.       

      Ο Ιησούς σε άλλη περίπτωση αναφέρει ότι «ουδείς είδε ποτέ τον Θεόν· ο μονογενής Υιός, ο ων εις τον κόλπον του Πατρός, εκείνος εφανέρωσεν Αυτόν» (Ιωάννης Α:18). Γνωρίζουμε ότι μέσα στον «κόλπο της γυναίκας» υπάρχει ΖΩΗ, όταν αυτή μένει έγκυος και η ζωή αυτή είναι ΜΕΣΑ της, δεν είναι ΔΙΠΛΑ της («παρά»). Ο Ιησούς ήταν ΜΕΣΑ μέσα στον κόλπο του Πατέρα και αναφέρει ο Παύλος πως «…ότε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ΕΞ -ΑΠΕΣΤΕΙΛΕΝ ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον» (Γαλάτας Δ:4), δηλαδή Τον έστειλε ΕΞΩ, που σημαίνει ότι πριν κάπου ήταν ΜΕΣΑ. 

    Ο Ματθαίος αναφέρει στο Ευαγγέλιό του: «Του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ήτο. Αφού ηρραβωνίσθη η μήτηρ αυτού Μαρία μετά του Ιωσήφ, ΠΡΙΝ συνέλθωσιν, ευρέθη εν γαστρί έχουσα ΕΚ  Πνεύματος Αγίου….. Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Μεθ' ημών ο Θεός…». (Ματθαίος Α:18, 23). Η Βίβλος αναφέρει ότι η Μαριάμ συνέλαβε «ΕΚ Πνεύματος αγίου..», όχι «ΔΙΑ Πνεύματος αγίου», που σημαίνει ότι ο γεννήτωρ ήταν ο Πατέρας. Θα σταθώ όμως περισσότερο στην ερμηνεία της λέξης «ΕΜΜΑΝΟΥ_ΗΛ»

       «ΕμμανουΗΛ», σύμφωνα με την ερμηνεία της ίδιας της Γραφής σημαίνει «Ο ΗΛ (=Θεός) μεθ’ ημών». ΗΛ (ή ΕΛ) είναι ο ενικός αριθμός του ΕΛΟΧΙΜ και όλοι γνωρίζουμε ότι ΕΛΟΧΙΜ είναι ο ΘΕΟΣ της Παλαιάς Διαθήκης, άρα η Βίβλος μας λέγει ότι το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι «Ο ΕΛΟΧΙΜ ΜΑΖΙ ΜΑΣ», ο Ιησούς δηλαδή είναι Ο ΛΟΓΟΣ του ΕΛΟΧΙΜ μαζί μας. Ενώ η ερμηνεία του εδαφίου αυτού είναι πάρα πολύ εύκολη, επειδή το «ΗΛ», μεταφράζεται (και σωστά) ως «ΘΕΟΣ», πολλοί ερμηνευτές δεν συνειδητοποιούν ότι η λέξη «ΘΕΟΣ» αναφέρεται στον «ΕΛΟΧΙΜ» της Παλαιάς Διαθήκης. Το όνομα μας προσδιορίζει και την θεία προέλευση του Κυρίου Ιησού, όπως συμβαίνει και με όλα τα ονόματα που έχουν κατάληξη «ΗΛ», για παραδειγμα: «ΜιχαΗΛ» (ποιος είναι όμοιος με τον ΗΛ), «ΔανιΗΛ» (ο ΗΛ είναι κριτής μου), «ΒαιθΗΛ» (ο οίκος του ΗΛ), κλπ.

     Την ίδια ακριβώς ερμηνεία έχουν και τα λόγια αγγέλου προς τη Μαριάμ «…Και ιδού, θέλεις συλλάβει εν γαστρί και θέλεις γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού ΙΗΣΟΥΝ..»  (Λουκάς Α:31). «ΙΗΣΟΥΣ» είναι σύνθετη λέξη, από το «ΓΙΑ» (σύντμηση του ΓΙΑΧΒΕ) και το «ΟΣΗΑ» (=σωτήρας), που σημαίνει «Ο ΓΙΑΧΒΕ ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ» και όλοι γνωρίζουμε ότι «ΓΙΑΧΒΕ» είναι ο ΘΕΟΣ (Ελοχίμ) της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Θεός του Ισραήλ, ο Γιάχβε, φανερώθηκε «εν Υιώ» για να μπορέσουμε να Τον γνωρίσουμε, να Τον ψηλαφίσουμε και για να δούμε τη δόξα Του. Ο Ιησούς είπε «Όστις είδεν ΕΜΕ, είδε τον ΠΑΤΕΡΑ, Εγώ και ο Πατήρ “εν” είμεθα» (Ιωάννης ΙΔ/14:9) και όταν είπε τα λόγια αυτά οι Ιουδαίοι θέλησαν να Τον λιθοβολήσουν, γιατί ταύτιζε τον εαυτόν Του (ως άνθρωπος) με τον Πατέρα (βλ. Ιωάννης Ι΄/10:29-33) . Ο Ιησούς Χριστός είναι η ορατή εικόνα  του Θεού του αοράτου (βλ. Κολοσσαείς Α:15), είναι ο τύπος από το αντίτυπο, είναι «το ΑΠΑΥΓΑΣΜΑ (=η ακτινοβολία) της δόξης και ο ΧΑΡΑΚΤΗΡ της υποστάσεως Αυτού (του Πατέρα)…» (Εβραίους Α:3).

     Τέλος γίνεται παρερμηνεία του εδαφίου Ιωάννης Α:1, σύμφωνα με τη μετάφραση του Ν. Βάμβα («..και ο Λογος ήτο ΠΑΡΑ τω Θεώ»), καθόσον το συνδέουν με το εδάφιο Ιωάννης ΙΖ:5, στο οποίο μιλά ο Ιησούς και σύμφωνα με τη μετάφραση του Βάμβα λέγει τα εξής «…Και τώρα δόξασόν με συ, Πάτερ, πλησίον σου με την ΔΟΞΑΝ, την οποίαν είχον παρά Σοι πριν γείνη ο κόσμος». Εδώ αναφέρεται πολύ καθαρά ότι ο Ιησούς ήταν «δίπλα» στον Πατέρα («παρά Σοι»), πριν γίνει ο κόσμος. Λέγει δηλαδή στον Πατέρα «δόξασέ με, με τη δόξα που είχα ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ (=παρά Σοι) πριν γίνει ο κόσμος». Το εδάφιο αυτό είναι τελείως λάθος μεταφρασμένο. Το αρχαίο κείμενο αναφέρει «…Και νυν δόξασόν με Συ Πατερ παρά σεαυτώ, τη δόξη ή (=την οποία) είχον προ του τον κόσμον είναι παρά Σοι». Το «παρά Σοι» αλλάζοντας συντακτική θέση, αλλάζει ριζικά το νόημα του εδαφίου. Στη μετάφραση του Βάμβα ο Ιησούς λέγει «με τη δόξα που είχα ΠΛΗΣΙΟΝ Σου πριν γίνει ο κόσμος», όπου το «πλησίον Σου» έχει άμεση σχέση με τον ίδιο τον Ιησού, ότι ήταν δηλαδή «δίπλα» στον Πατέρα («παρά τω Πατρί»), ενώ στο αρχαίο κείμενο ο Ιησούς λέγει «με τη δόξα που είχα, πριν να είναι ο ΚΟΣΜΟΣ πλησίον Σου», όπου φαίνεται καθαρά πως το «πλησίον Σου» (=παρά Σοι) έχει άμεση σχέση με τον ΚΟΣΜΟ και όχι με τον Ιησού, ως Λόγο  του Πατέρα.

        Ίσως ρωτήσει κάποιος «Ποια δόξα είχε ο Ιησούς, πριν ακόμα ο Θεός να δημιουργήσει τον κόσμο, αφού ο Ιησούς ΔΕΝ είχε γεννηθεί, γιατί δεν είχε έρθει ακόμα το «πλήρωμα του χρόνου» σύμφωνα με το θείο σχέδιο;» Το έργο της σταυρικής θυσίας του Ιησού, ο Θεός το είχε προγνωρίσει και το είχε σχεδιάσει «προ καταβολής κόσμου» (βλ. Α’ Πέτρου Α:18-19. Ρωμαίους Ις/16:25-26, Πράξεις Β:23, Εφεσίους Γ:9-11, κλπ), γι’ αυτό βλέπουμε το Λόγο του Θεού να μας φανερώνει τον Ιησού ως το «Αρνίον το εσφαγμένον ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ κόσμου» (Αποκάλυψη ΙΓ/13:8) και ότι «έπρεπε πολλάκις να πάθη ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΛΗΣ κόσμου» (Εβραίους Θ/9:26). Ο Ιησούς είχε προγνωρισθεί και προορισθεί για δόξα, όπως ακριβώς ο Θεός είχε προγνωρίσει «προ καταβολής κόσμου» και τη Νύμφη εκκλησία Του (βλ. Εφεσίους Α:4, Κολοσσαείς Α:26, κλπ). Αυτή τη δόξα είχε ο Ιησούς «προ του τον κόσμο είναι ΠΑΡΑ ΣΟΙ» (ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε κάποιο άλλο άρθρο μας, ίσως να ασχοληθούμε περισσότερο με το θέμα αυτό).

      Το συμπέρασμα λοιπόν του πρώτου ερωτήματος είναι ότι ο Ιησούς ως ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα ήταν «προς» (μέσα) στο Θεό, μέσα στον «κόλπο» Του, γι’ αυτό και ο Ιωάννης αρχίζει το Ευαγγέλιό του «Εν αρχή ήν (=ήτο) ο Λόγος και ο Λόγος ήν ΠΡΟΣ τον Θεόν και Θεός ήν ο Λόγος…...και ο ΛΟΓΟΣ σαρξ εγένετο και ΕΣΚΗΝΩΣΕΝ εν ημίν….» (Ιωάννης Α:1, 14)

                                       Απάντηση στο ΔΕΥΤΕΡΟ ερώτημα:

          Το ερώτημα είναι «Πως ο Ιησούς, ως ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα, κατοικεί ΜΕΣΑ ΜΑΣ;». Επειδή το πρώτο ερώτημα (που ήταν και το κύριο) απαντήθηκε με λεπτομέρειες, στο δεύτερο ερώτημα αυτό θα αναφερθούμε συνοπτικά με την παράθεση των σχετικών εδαφίων, τα οποία εύκολα μπορεί να τα κατανοήσει ο αναγνώστης και ειδικά αυτός που είναι εξοικειωμένος με το Λόγο του Θεού. Ο Ιησούς κατοικεί μέσα μας ως ΠΝΕΥΜΑ ζωοποιούν : 

(1)     Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΙΕ/15:45.  «Ούτως είναι και γεγραμμένον, ο ΠΡΩΤΟΣ άνθρωπος Αδάμ έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν, ο ΕΣΧΑΤΟΣ ΑΔΑΜ εις ΠΝΕΥΜΑ ΖΩΟΠΟΙΟΥΝ»

(2)     ΠΡΑΞΕΙΣ Γ/3:26  «Προς εσάς πρώτον ο Θεός ΑΝΑΣΤΗΣΑΣ τον Υιόν αυτού Ιησούν ΑΠΕΣΤΕΙΛΕΝ Αυτόν διά να σας ευλογή όταν επιστρέφητε έκαστος από των πονηριών υμών…»  Εδώ έχουμε μια μεγάλη αποκάλυψη: Ο Θεός πρώτα ανέστησε τον Υιόν και μετά Τον απέστειλε για να μας ευλογεί. ΠΟΤΕ και ΠΩΣ Τον απέστειλε; Τον απέστειλε την ημέρα της Πεντηκοστής και είναι ανάμεσά μας ως «Πνεύμα Ζωοποιούν». Η ίδια περίπτωση αναφέρεται και στις Πράξεις Κς/26:23.

(3)    ΠΡΑΞΕΙΣ Ις/16:6-7 «Διήλθον δε την Φρυγίαν και την Γαλατικήν χώραν κωλυθέντες υπο του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ λαλήσαι τον λόγον εν τη Ασία. Ελθόντες δε κατά την Μυσίαν επείραζον εις την Βιθυνίαν πορευθήναι και ουκ είασεν αυτούς το ΠΝΕΥΜΑ ΙΗΣΟΥ…» (αρχαίο κείμενο).Στο εδάφιο 6 ο Παύλος και ο Σίλας εμποδίστηκαν από το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, στο επόμενο εδάφιο 7 αναφέρεται ότι εμποδίστηκαν από το ΠΝΕΥΜΑ ΙΗΣΟΥ. Το ίδιο Πνεύμα που τους εμπόδισε την πρώτη φορά είναι το ίδιο Πνεύμα που τους εμπόδισε και τη δεύτερη.  

(4)     ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΔ/14:23  «Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ΘΕΛΟΜΕΝ ελθεί και εν αυτώ ΘΕΛΟΜΕΝ κατοικήσει». Εδώ αναφέρεται σε πληθυντικό αριθμό «θέλομεν ΕΛΘΕΙ» και «θέλομεν ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ». Ποιοι, πως και πότε θα έρθουν μέσα μας: Το «θέλομεν» αναφέρεται στον «Πατέρα εν τω Υιώ». Έχουμε ταύτιση της ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΗΣ του Υιού (του Λόγου) με τη ΘΕΙΑ ΦΥΣΗ του Πατέρα. Όποιος έχει τον Πατέρα έχει και τον Υιό. Όποιος έχει τον Υιό έχει και τον Πατέρα Όποιος έχει τον Πατέρα και τον Υιό, τι έχει; Έχει την ΚΟΙΝΩΝΙΑ του αγίου Πνεύματος του Θεού. Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο «Πνεύμα άγιο» εννοούμε τον «Πατέρα εν (=μέσα) τω Υιώ». Αυτό το συγκλονιστικό γεγονός γίνεται στη ζωή μας, όταν βαπτισθούμε με το άγιο Πνεύμα του Θεού.

 (5)     ΙΩΑΝΝΗΣ Α:14 και Α΄ ΤΙΜΟΘΕΟΥ Γ/3:16  «Και ο ΛΟΓΟΣ σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν ΕΝ ΗΜΙΝ….» (αρχαίο κείμενο). Το εδάφιο αυτό, ήδη το εξηγήσαμε στην πρώτη ερώτηση, προσθέτουμε εδώ για επιβεβαίωση και συμμαρτυρία και τα λόγια του απ. Παύλου «…Και αναντιρρήτως το ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ είναι μέγα· ο Θεός εφανερώθη ΕΝ ΣΑΡΚΙ…»Αναφερόμενος ο Παύλος στο προηγούμενο εδάφιο 15 για το Θεό, αναφέρεται στον Πατέρα. Άρα στο επόμενο 16 εδάφιο που αναφέρει ότι ο «ΘΕΟΣ εφανερώθη ΕΝ ΣΑΡΚΙ» δεν είναι ο ΠΑΤΕΡΑΣ που φανερώθηκε στη σάρκα, αλλά ο Λόγος του Πατέρα που «σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν». Γι’ αυτό όταν ο Φίλιππος είπε στο Ιησού «δείξε μας τον Πατέρα», Αυτός απάντησε «…όστις είδεν ΕΜΕ είδε τον ΠΑΤΕΡΑ· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα; Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί;.» 

        Ο Λόγος του Πατέρα εξήλθε και «σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν». Ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα «ενσαρκώθηκε» και είναι λάθος η έκφραση ότι ενσαρκώθηκε ο ΙΗΣΟΥΣ. Ο Υιός γεννήθηκε από τον πατέρα και χρίστηκε από τον Πατέρα, ο οποίος Πατέρας κατοικεί μέσα στον Υιό χωρίς μέτρο και αυτό είναι το μυστήριο της ευσεβείας. Δηλαδή πως ο παντοδύναμος Θεός, που πληροί το σύμπαν, κατοίκησε χωρίς μέτρο μέσα στον «άνθρωπο Χριστό Ιησού».        

(6)     ΕΦΕΣΙΟΥΣ ς΄/6:17  «..Και λάβετε την περικεφαλαίαν της σωτηρίας και την μάχαιραν του Πνεύματος, ήτις είναι ο Λόγος του Θεού….» (Μετ.Ν.Βάμβα). Εδώ αναφέρει ότι Η ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ είναι Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Το εδάφιο αυτό είναι μεταφρασμένο κλάθος. Το αρχαίο κείμενο γράφει: «…Και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε  και την μάχαιραν του Πνεύματος, ό εστίν ρήμα Θεού». Εδώ δεν αναφέρει ότι ο Λόγος του Θεού είναι η Μάχαιρα του Πνεύματος, αλλά το «Πνεύμα» είναι το «ρήμα» (=λόγος) του Θεού. Γραφει «…ό (=ΠΝΕΥΜΑ) εστίν ΡΗΜΑ Θεού», δηλαδή «…το οποίο είναι ΛΟΓΟΣ Θεού». Ο Βάμβας μεταφράζει το «ό» (=το οποίο ΠΝΕΥΜΑ) «ήτις» (=η οποία ΜΑΧΑΙΡΑ) και κατά συνέπεια αλλοιώνεται και το νόημα του εδαφίου. Το «ΠΝΕΥΜΑ» είναι ο «ΛΟΓΟΣ» και «ο Λόγος ήν προς τον Θεόν»

 (7)     ΒΛΕΠΕ: Φιλιππησίους Α/1:19, Ρωμαίους Η/8:9-10, Ιωάννης ΙΔ/14:6-7, 16-18 και Ις/16:7, Α΄ Ιωάννου Β/2:1 και Γ/3:23-24

                                              Απάντηση στο ΤΡΙΤΟ ερώτημα:

          Αφού ο Ιησούς είναι «ο ΛΟΓΟΣ του Πατέρα» και αφού «ο Λόγος βγήκε ΜΕΣΑ από τον Πατέρα», τότε ο Πατέρας είναι «α_Λογος», είναι δηλαδή «ΧΩΡΙΣ Λόγο», είναι χωρίς έκφραση; Ήδη το ερώτημα αυτό απαντήθηκε. Ο Θεός Πατέρας κατοίκησε ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ μέσα στον Υιό Του και ο Ιησούς (ο Λόγος του Πατέρα), όταν περπατούσε ανάμεσα στους ομοεθνείς Του ήταν η φανέρωση του Πατέρα, ήταν ο Λόγος του Πατέρα, ήταν η έκφραση του Πατέρα προς τον αμαρτωλό άνθρωπο, που τον καλούσε σε μετάνοια. Όπως εμείς όταν μιλάμε και βγαίνουν τα λόγια από τα χείλη μας, συνεχίζουμε να έχουμε λόγο, το ίδιο και ο Πατέρας, όταν «ο ΛΟΓΟΣ του σαρξ εγένετο», όχι μόνο συνέχισε να έχει ΛΟΓΟ, αλλά κατοίκησε χωρίς μέτρο μέσα στον ενσαρκωθέντα Λόγο και αυτό το «μυστήριο της ευσεβείας» δεν είναι πλέον για μας τα αναγεννημένα παιδιά του Θεού «μυστήριο», γιατί ο Κύριος  μας τα έχει αποκαλύψει και μας έχει κάνει, όπως αναφέρει ο απόστολος Παύλος «οικονόμους των μυστηρίων Του και διαχειριστές της πολυειδούς χάριτός Του»   

                                                   Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ

Πιστεύω ότι, μετά την παραπάνω λεπτομερή ανάλυση, απαντήθηκε το ερώτημα «Γιατί στο συγκεκριμένο εδάφιο δίνεται το όνομα Λόγος στον Χριστό; Γιατί τον ονομάζει Λόγο». Όπως θα αντιλήφθηκε ο κάθε αναγνώστης η σύγχυση που δημιουργείται σε αυτά τα θέματα, που εγώ τα χαρακτηρίζω ως καθαρά θεολογικά, οφείλεται στη λάθος μετάφραση βασικών όρων και λέξεων του αρχαίου πρωτότυπου κειμένου, που έχει σαν αποτέλεσμα να αλλάζει τελείως το αρχικό νόημα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι, από τις υπάρχουσες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής, η πιο αξιόπιστη είναι του Ν.Βάμβα, έχει τα λιγότερα λάθη από όλες τις υπόλοιπες, γι’ αυτό και τη συστήνω. Σαν μετάφραση όμως, δεν είναι θεόπνευστη και έχει βασικά λάθη, γι’ αυτό ο κάθε αναλυτής και ερμηνευτής του Λόγου του Θεού θα πρέπει να ανατρέχει στο πρωτότυπο αρχαίο Ελληνικό κείμενο και ιδιαίτερα στο κείμενο της Καινής Διαθήκης, που έχει γραφτεί απευθείας στην Ελληνική, ενώ το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης μεταφράστηκε στην αρχαία Ελληνική από τους Εβδομήκοντα (Ο΄) από τα Εβραϊκό πρωτότυπο.

 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

COPYRIGHT 2011-2012- ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

οδός Κηφισίας 37 - Τ.Κ. 141 21 Ηράκλειο Αττικής

Τηλέφωνο  κινητό: 694 – 49 21 318

E-MAIL:filadelfos02@hotmil.cοm

FACEBOOK: AlkiviadisTzelepis (Filadelfos)

 -------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Το παρόν άρθρο με τίτλο «Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ» μπορείτε να το κατεβάσετε ολόκληρο σε μορφή PDF από την επιλογή «αρχεία», αποθηκεύοντας:

(1) Το Βιβλίο Νο32, που έχει τίτλο «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ»μέσα στο οποίο περιέχεται ως "Κεφάλαιο ΕΒΔΟΜΟ".

(2) Το "Τεύχος 34ΣΕ", το οποίο περιλαμβάνει ΜΟΝΟ το άρθρο αυτό.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ - ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ 

   Για τους αρχαίους ΕΛΛΗΝΕΣ δεν υπήρχε «ο Θεός», αλλά υπήρχαν «οι θεοί» και οι θεοί τους δεν ήταν μόνο το γνωστό δωδεκάθεο (Δίας, Ήρα, Αθηνά, Απόλλωνας, Αφροδίτη, Ποσειδώνας, κλπ), αλλά και δεκάδες άλλες κατώτερες θεότητες, που έφεραν διάφορους τίτλους, όπως «ημίθεοι», «νύμφες», «τιτάνες», κλπ. Το ίδιο συνέβαινε και σε ολόκληρο τον υπόλοιπο αρχαίο κόσμο. Οι θεότητες των ΡΩΜΑΙΩΝ κατά βάση ήσαν ταυτόσημε με τις Ελληνικές, αλλά με πολλές παραλλαγές.

     Οι ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ λάτρευαν πλήθος θεοτήτων με επικεφαλής την τριαδική θεότητα «Άμμων Ρα - Ίσις - Όσιρις» και ακολουθούσαν ο «θεός ήλιος» και ο «θεός του Νείλου». Μέσα στις θεότητές τους υπήρχαν σκαθάρια, κροκόδειλοι, λύκοι, γάτες, κλπ.. Στην Καβάλα της Αιγύπτου λάτρευαν του «Δέκα Σεφιρώθ», από τους οποίους οι 3 αντιπροσώπευαν την υπέρτατη «θεία τριαδικότητα» και οι άλλοι 7 την «εξέλιξη του σύμπαντος».

      Για τους ΙΝΔΟΥΪΣΤΕΣ «ο θεός» τους είναι τα «3 εκατομμύρια θεοί» που ακόμα και σήμερα λατρεύουν, αλλά στην κορυφή της λατρευτικής πυραμίδας βρίσκεται η υπέρτατη τριάδα «Βράχμα - Βισνού - Σίβα». Είναι τρεις προαιώνιοι, προϋπάρχοντες και ίσοι μεταξύ τους θεοί. Ο πρώτος είναι ο «πατήρ», ο δεύτερος είναι ο «υιός» και ο Σίβα που βγήκε από τους άλλους δύο.

      Το ίδιο ισχύει και για το ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟ πάνθεον με επικεφαλής τον Νάρα, ο “πατέρας” που είναι το «αιώνιο αρσενικό» και πλαισιώνεται από την Νάρι, η “μητέρα” που είναι το «αιώνιο θηλυκό» και ο υιός Βιράντι, που είναι ο «δημιουργός λόγος».

      Κορωνίδα όλων αρχαίων θεοτήτων είναι η αρχαία ΒΑΒΥΛΩΝΑ, στην κορυφή της θείας ιεραρχίας βρίσκεται η τριάδα «Νεμβρώδ, Σεμίραμις και Θαμμούζ». Όταν πέθανε ο Νεμβρώδ, η Σεμίραμις ισχυ-ρίστηκε πως τώρα ήταν ο «θεός-ήλιος» (ή ο Βάαλ) και όταν αργότερα γέννησε τον Θαμμούζ, ισχυρίστηκε ότι ήταν ο αναγεννημένος Νεμβρώδ. Από τις 3 αυτές Βαβυλωνιακές θεότητες προήλθαν μετέπειτα όλες οι θεότητες της αρχαιότητας και γενικά το ιερατείο με τις απόκρυφες μυστηριακές τελετές. Η Σεμίραμις, που έφερε τον τίτλο «η βασίλισσα των ουρανών»(βλ. Ιερεμίας ΜΔ/44:17-19),ήταν η πρώτη ιέρεια των Βαβυλωνιακών μυστηρίων, μέσα από τα οποία ο άνθρωπος λάτρευε τις διάφορες θεότητες και πίσω από αυτές τις θεότητες λάτρευε τις  δαιμονικές δυνάμεις. Τη Σεμίραμις την βρίσκουμε ανάμεσα στους αρχαίους λαούς με διάφορα ονόματα  (Ασταρώθ, Αστάρτη, κλπ), και συνήθως την βρί-σκουμε να εικονίζεται μαζί με το γιο της.  

    Στο σημερινό 21ό μετά Χριστό αιώνα, που ο άνθρωπος ισχυρίζεται ότι δεν λατρεύει πλέον τις «ξεπερασμένες» αρχαίες θεότητες, η τεχνολογία, η κουλτούρα και η επιστήμη τον έχουν απομακρύνει από τον ΕΝΑ και ΜΟΝΟ αληθινό Θεό που υπάρχει και που φανερώθηκε στον άνθρωπο «στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού», τον οποίο Θεό οι αρχαίοι λαοί ποτέ δεν γνώρισαν, εκτός από τον λαό Ισραήλ. Σήμερα, δεν είναι μόνο οι λεγόμενοι άθεοι που δεν πιστεύουν στο Θεό, αλλά επιστήμονες, φιλόσοφοι, τεχνοκράτες, ακόμα και εκκλησιαστικοί λειτουργοί, υπάρχουν «Χριστιανοί χωρίς Χριστό» και «θεολόγοι χωρίς Θεό», με αποτέλεσμα ο κόσμος να βρίσκεται στην τραγική κατάσταση να μη γνωρίζει εάν υπάρχει Θεός, αλλά και εάν πιστεύει ότι υπάρχει, να μη γνωρίζει ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ!!!

      Μέσα στη σύγχυση που δημιούργησαν οι αρχαίοι και συνεχίζουν σήμερα οι δήθεν «μορφωμένοι», η Βίβλος που είναι ο θεόπνευστος Λόγος του Θεού λέγει «εν αρχή ο Θεός…» (Γένεσις Α:1). Η Αγία Γραφή, όχι μόνο διακηρύττει ότι υπάρχει μόνο ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ (και όχι πολλοί, όπως πίστευαν οι αρχαίοι), αλλά Τον αποκαλύπτει και «ποιος είναι». Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι «πρώτη ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ (είναι), άκουε Ισραήλ, ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ (ένας)ΚΥΡΙΟΣ»(Μάρκος ΙΒ/12: 29). Ο απ. Παύλος λέγει«ο Θεός (ο ένας που υπάρχει) ΕΦΑΝΕΡΩΘΗεν(μέσα) σαρκί»και ότι «ο Θεός ΗΤΟ εν τω Χριστώ» (βλ. Α΄ Τιμόθ.Γ/3:16,  Β΄ Κορινθ. Ε/5:19, κλπ).

         Πάρε -αγαπητέ αναγνώστη- τη Βίβλο και διαβάστε με προσοχή και προσευχή τα εδάφια που υπάρχουν στο παραπάνω ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ και θα γνωρίσεις «ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ». Η γνώση του αληθινού Θεού, δεν είναι «μυστήριο», όπως πολλοί ισχυρίζονται γιατί δεν μπορούν να εξηγήσουν θεολογικά το πιστεύω τους, αλλά αντίθετα ο ίδιος ο Ιησούς μας προτρέπει να Τον γνωρίζουμε: «Αύτη είναι η αιώνιος ζωή, το ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩΣΙ Σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστό» (Ιωάννης ΙΖ/17:3, βλ. Α΄Ιωάννου Ε/5:20). Μπορούμε λοιπόν να γνωρίζουμε το Θεό «εν Χριστώ Ιησού». Ο ΑΟΡΑΤΟΣ Θεός έγινε ορατός, ο ΑΙΩΝΙΟΣ μπήκε μέσα στο χρόνο, ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Θεός έγινε σε μας γνωστός!!

 ----------------------------------------------------------------

 COPYRIGHT: ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ

 Τηλέφ. κινητό: 694 – 49 21 318

 E-MAIL:filadelfos02@hotmil.cοm

 FACEBOOK: AlkiviadisTzelepis (Filadelfos)